عم أحمدان ..

وعم أحمدان فِتِر ْ من كُتر الهموم ..
شايل جبال الهم على كتفو واحوم ..
افتش عَلِى الرِّزْقَ المعصلج فى الهجير
وشُّو لافحاه السموم ..
طوريْتو مافترت ، تشق تحفر فى الارِض
ادينو المشققة تبذر فى البذور ..
بس البذور ،آه حلفت تقوم ..
حق الفطور ..
حق العشاء ..
حق الدواء
ما الشافع صِبِح ممدد فى السرير ..
مرضان اصارع فى الالم ..
أخ ، يا لطيف .. الشافع مِرِض .
يا حاجة فتشى .. امكن تلاقيلك قرض ..
الشافع هلك ..
الخوف اموت ..
بيت العنكبوت ..
اقوى من صبرو القطع نفس العشم ..
الفَقُرْ عشعش سكن جوة البيوت
والفرح زى غيمة شايلاها الرياح ..
ما رشت الارض اليباب ..
واتبخر الحلم السراب ..
وعم احمدان اتحدى دايما فى الصعاب ..
تفكيرو فى ضنك المعايش ..
والبلد البقت كُلْ ما صبح يوم ، فى خراب

[email][email protected][/email]